Abstract
Atasözlerinden Hareketle Kültürümüzde Açlık Kavramı
Öz
Beslenme evrensel bir olgudur ve insanoğlunun temel ihtiyaçlarının başında gelir. Beslenme ihtiyacının daha iyi karşılanması için bireyler toplu yaşamaya doğru yönlenmiştir. Bu durum aile, klan, devlet gibi toplumsal birliklerin oluşmasına zemin hazırlamıştır.
Beslenmenin yetersiz olduğu toplumlarda açlık ortaya çıkar. Açlık olgusu, insanoğlu için ürkütücü bir yön taşımaktadır. Bununla beraber tarihi süreç içerisinde açlığa yüklenen anlamlarda birtakım değişiklikler görülebilir. Bu değişikliklerin izlenebilmesi için açlık kavramının Türk kültüründeki algılanışı, açlığa ve aç insana bakış tespit edilmelidir. Türk kültürüne mensup olanların aç ve açlığa bakışlarının en net şekilde tespit edilebileceği sözlü ürünlerin başında atasözleri gelir. Atasözlerinin geçmişin bilinmeyen zamanlarından beri geliyor olması, kültürün değerleriyle şekillenmesi onu halk irfanının en önemli parçasına dönüştürmektedir. Bundan dolayı, çalışmada atasözlerinden hareketle açlığa bakış ele alınmıştır. Öncelikle Türk kültürünün bilinen en eski yazılı kaynaklarından itibaren aç ve açlık kavramlarına bakış incelenmiş ve tarihsel süreç içerisinde açlık olgusunun ele alınış biçimleri ortaya konmaya çalışılmıştır. Devamında kronolojik bir sıralama esas alınarak toplu halde atasözleri içeren yazılı eserlerde tespit edilen açlıkla ilgili sözler çalışmaya alınmıştır. Atasözleri sözlüklerinden tespit edilen atasözlerinin tasnif edilmesiyle birlikte Türk kültüründe açlık algısı belirgin hale getirilmeye çalışılmıştır.
Keywords
Atasözü, Açlık, Sözlü Kültür.