Abstract
Behçet Necatigil’in Poetik Tavır Kaynaklarına, Değer Kodlarına: İnanç ve İnanışlar…
Yeryüzü insanın yazdığı ve insana yazılmış olanla hareket eder. İnsanlığın yazgısı insana yazılmış olanda gizlidir. Gizem görünür olmayan, değer yüklü, katmanları çok boyutlu bir anlamlar dizgesidir. Hayatın anlamının hangisinde saklı olduğu bilinmesine rağmen keşfetmeye niyetli insan sayısı azdır. İşte burada devreye sanatçılar, edebiyatçılar özelde de şairler girer. Kutlu bir sözün peşinde olan şairler için anlam-ilham birlikteliği katman katman büyüyerek bütün yeryüzünü kuşatan bir niyete dönüşüdür. Özellikle de donanımlı, kültür kodlarını bilen şairlerin sözü başka bir büyünün kapılarını açmayı hedefler. Şiirimizin bu boyutta en yetkin şairlerinden birisi Behçet Necatigil’dir. Şiirin taşıması gereken bütün asgari malzemelerini yetkin bir şekilde bilen, kullanan Necatigil aynı oranda Doğu ve Batı kaynaklarına da hâkimdir.
Behçet Necatigil’in şiiri bütün anlam yüklerinin dışında, ötesinde bir kültür şiiridir. Bireysel esinlenmelerden hareket etse de sonucunda sağlam bir estetik yapının desteklediği şiir dizgeleri ortaya çıkmaktadır. Şiirini besleyen önemli kaynaklardan birisi de kutsal inançlar ve inanışlardır. Kuran, İncil, Tevrat başta olmak üzere kutsal kitapları bilen ve onlara dair sembolik anlamları kullanan şair, inançların beraberinde taşıdığı kutsal anlatılara da şiirinde yer verir. Böylece şiir farklı anlam katmanlarına yükselir. Metaforik anlam boyutları bambaşka açılımlara yönelerek şiiri yeni alanlara yönlendirmektedir.
Keywords
Türk şiiri, Behçet Necatigil, inanışlar, inançlar.