Abstract
Behçet Necatigil’in “Abdal Musa” Şiirini Modern Zihniyete Eleştiri Bağlamında Okuma Denemesi
Behçet Necatigil’e göre şiir, yazının en yüce doruğu bir hayat görüşünün özetidir. Şiir, şairin hayatının izdüşümü olması bağlamında, o hayatın bir görüntüsüdür. Necatigil; bireyin kendisini çeviren, belirli bir yaşama/davranışa mecbur ve mahkûm eden olay, ilişki ve eşyalarla var olduğunu söyleyerek bu bağlamda bireyin şiirde önce kendi şartlarını, kendi hallerini dile getirmesi gerekliliğine inanır. Behçet Necatigil, Abdal Musa adlı şiirinde modern zihniyetin önem atfettiği akıl, madde, güç, kuvvet gibi unsurlara karşı var olma yollarını gösterir. Bireyi, kaybettiği derin ve uçsuz bucaksız bir dünyaya davet eder. Ona var oluşunu anlamlandırmak, kendini yaşadığı çağda kaybetmemek adına telkinde bulunur. Bireye kendini ve çağını yorumlama imkânı verir. Abdal Musa şiiri, bireyin varoluşu ve kendilik değerleri bağlamında değerlendirilerek şairin modern zihniyete eleştirisi bağlamında araştırmaya konu edilmiştir.
Keywords
Modernizm, varoluş, birey, kelam.