Abstract
Kemal Varol’un Küfran Adlı Şiirinden Romana Yolculuk: Âşıklar Bayramı
Kemal Varol’un incelenen Küfran adlı şiiri, hikâyesi olan bir şiirdir. Kurgusal anlamda mantıksal bir tutarlılık sağlamak isteyen yazar Âşıklar Bayramı adlı romanıyla da bu kurguyu detaylandırmıştır. İncelenen eserlerde tespit edilen esaslar, babası ile hem duygusal hem de mesafe anlamında bir uzaklık yaşayan oğulun temsilinde yaşanan duygusal kırılmalar ve toplumsal sorunlardır. Varol, bu iki eserinde de incinmiş bir oğulun karşısına idealleştirilmiş bir baba figürü çıkartmıştır. Yazar, bu eserlerin kurgusal evreninde değişip dönüşen baba ve oğulun trajedisine yer verirken, toplumsal gerçeklere de uzak kalmamıştır.
Edebi türlerin birbirleriyle olan etkileşiminin, eserlerinde zenginlik ve çeşitlilik sağlayacağının farkında olan Varol, şiirinin hikayesini Aşıklar Bayramı adlı romanı ile detaylandırmıştır. Baba ile olan karşılaşma anından itibaren anılarla canlanan geçmiş eşliğinde babanın yaşlılık yolculuğuna uzanan ve ardından ölümle sonuçlanan bu kurgu, objektif tutumla işlenir. Baba oğul ilişkisini toplumsal yapıdaki algıyla kurgulayan yazar, saygı duyulan bir babayı zamanın ilerlemesiyle birlikte yaşlanmış ve çökmüş ancak hala güçlü, onurlu bir baba şeklinde tasvir eder. Zaman, belirsiz ve gizemlidir. Geçmişinde bastırdığı duyguları ile yaşayan oğul için babası ile karşılaşması bir yüzleşme anıdır. Zamanın boşluğunda zamansız hatırlayışlarla gelen bastırılmış duygular açığa çıktığında ise oğul, babasıyla ve kendisiyle vicdani hesaplaşmalar yapar. Duru, sade ve akıcı bir anlatım ile söz konusu eserlerde baba oğul ilişkisi bu yönleriyle incelenmiştir.
Keywords
baba, Kemal Varol, toplumsal gerçekler, zaman.