Abstract
Süleymaniye Kütüphanesi Esad Efendi 3326 Numaralı Münşeat Üzerine
Eski Türk edebiyatında mektup başta olmak üzere her türlü sanatlı düz yazıya veya bu düz yazıların toplandığı eserlere münşeat adı verilmiştir. Münşeatlarla ilgili araştırmacılar tarafından farklı tasnifler yapılmakla birlikte bazı istisnaları hariç tutarsak münşeatları temelde iki gruba ayrılır. Birinci grup eserlerde mektup yazımıyla ilgili teorik bilgiler ile bunlara ait gerçek veya temsili mektup örneklerine yer verilir. İkinci gruptaki eserlerde ise herhangi bir teorik bilgi yer almaksızın sadece mektup örnekleri sıralanır. Makalemize konu olan Süleymaniye Kütüphanesi Esad Efendi Nr. 3326’da kayıtlı müellifi meçhul münşeatı birinci gruptaki eserlere dâhil etmemiz mümkündür. Bununla birlikte eserde mektup örnekleri bir bütün olarak yer almaz. Bunun yerine mektupların iftitâh, duâ, hâtime gibi çeşitli kısımlarında münşilerin mektup yazarken istifade edebilecekleri mensûr ifadelere ve manzum örneklere yer verilmiştir. Eserde Arapça ve Farsça kelime, tamlama ve ibarelerle yüklü sanatlı bir dil kullanılmıştır. Mektup metinlerinin vazgeçilmez unsurlarından biri olan secili ifadelere sıkça müracaat edilmiştir. Manzum kısımlarında ise Arapça ve Farsça şiir örnekleri görülmektedir. Eserin bazı kısımlarında rütbe ve unvan belirten sözler dikkati çeker. Yazma nüshada herhangi bir tarih kaydı yer almadığından hangi yüzyıla ait olduğu tespit edilememiştir. Eserin sonunda münşeatta geçen Arapça kelimelerin Türkçe karşılıkları verilmiş ve bu kelimelerle ilgili kısa izahatlar yapılmıştır. Bu çalışmada önce eserin nüshası tanıtılmış, ardından eserin içeriği hakkında bilgiler sunulmuştur.
Keywords
Klasik Türk Edebiyatı, Mensur, Münşeat, Mektup