Âşık Ömer 17. yüzyıl saz şairlerindendir. Âşık şiiri geleneğinin kendine mahsus sanatsal özelliklerle güçlü olduğu dönemde yetişmiştir. Ancak dönemin diğer âşıklarından farklı olarak o hem divan hem de halk şiiri türünde eserler vermiştir. Çok üretken bir şair olan Âşık Ömer şiirlerini Divan’ında bir araya getirmiştir. Yazdığı şiirlerin sayıca çokluğu ve niteliği ile hem Divan hem de Âşık edebiyatı şairlerinin en önemli temsilcilerinden sayılmayı başarmış olup bu yönüyle ender bir şahsiyettir. Şairlerin bir gerçek dünyada insan olarak kimliği, bir de zihnindeki kurgusal dünyada kelimelerle oluşturduğu kimliği vardır. Bu çalışmada şu soru üretilmiş ve Âşık Ömer özelinde cevabı aranmıştır: “Şairin gerçek hayattan beslenerek oluşturduğu kurgusal metinler, onun gerçek kimliğiyle ilgili bilgiler barındırabilir mi?” Normal şartlarda sanat kaygısı yüksek metinlerde kurgusallık üst düzeydir. Ancak bir gelenek edebiyatı olan halk şiiri toplumsallığı önceler. Bu sebeple halk şiiri özelinde sorumuzun cevabının olumlu olduğu sonucuna varılmıştır. Bu şiirler icra edildiği ortamı yansıttığı gibi, icracısı olan şairin ruh halini, kişilik özelliklerini, hayata bakış tarzını da yansıtmaktadır. Bu bağlamda hayatı hakkında sınırlı bilgilere sahip olduğumuz Âşık Ömer’in şiirlerinden hareketle yaptığımız tespitlerin onun gerçek kişiliğiyle ilgili olabileceği sonucuna ulaşılmıştır.
Âşık Ömer, Şiir, Tema, Karakter