Özet


The Motif of Bone and Resurrection in Turkish Culture

Yüzyıllardan beri farklı din ve inanç sistemleri ile karşılaşan Türkler, bu din ve sistemlerin etkisi altında kalmış hatta zaman zaman ciddi manada bu din ve inanç sistemlerini benimsemişlerdir. Yaşam şartları, yaşanılan coğrafya, etkileşime girilen din ve devletler gibi unsurların da etkisi ile Türkler çok sayıda kültürün güçlü birlikteliğinin en güzel örneklerinden biri olmuştur. Bu çok katmanlı kültür birlikteliği beraberinde farklı inanış uygulamalarını ve ritüellerini de beraberinde getirmiştir. İnsanın ruh kavramına bakışı ve ruh kavramı etrafında şekillenen inanış ve uygulamaların büyük bir kısmında “kemik” önemli bir unsur olarak karşımıza çıkmaktadır. Şamanizm, animizm gibi farklı sistemler içerisinde değerli olan “kemik” İslamiyet ile birlikte de önemini korumaya devam etmiştir. Bu çalışmamızda Türk kültüründe hem ruhun devamlılığı hem de yeniden dirilme/ diriltme bağlamında kemiğin önemi ve yeri konusuna değinecek, bu konuda geçmişten bugüne aktarılmış bilgilerin ışığında bahsi geçen konuların değerlendirmesini yapmaya çalışacağız. Tek bir dine, inanışa bağlı sınırlı açıdan ele alınmış bir değerlendirmenin ötesinde en genel anlamda Türk kültüründe kemik ve kemikten diriltme ile ilgili neler söylenebilir mevzusu üzerinde durmaya çalışacağız.



Anahtar Kelimeler

Türk Kültürü, kemik, dirilme, diriltme, Şamanizm, Animizm.


Kaynakça